ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γιώργος Βασιλειάδης

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΠΙΛΟΓΗ 2018

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Πολυχώρος Λιπασμάτων. Η δικαίωση!

Η εικόνα που μου έχει μείνει για τον χώρο των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, είναι ένα άσπροκίτρινο σύννεφο σκόνης αριστερά του λιμανιού, που βλέπαμε στην επιστροφή προς τον Πειραιά, όσοι ταξιδεύαμε με πλοίο...! ------------------- Ένα τοξικό σύννεφο που "έδινε" δουλειές στους κατοίκους της περιοχής για 90 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα κατέτρωγε τις ζωές τους. Από το 1999 που σταμάτησε κάθε βιομηχανική δραστηριότητα, δημιουργείται ένας σκουπιδότοπος, ένας "κρανίου τόπος" απροσπέλαστος για τους ανθρώπους, ένα πολεοδομικό κενό σε μια παραλιακή ζώνη "φιλέτο" ! Παρά την εισήγηση των αρμόδιων και τις προσπάθειες για κήρυξη των κτιρίων που υπήρχαν στο χώρο διατηρητέων, το 2003 κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα από αυτά. Διασώθηκαν μόνο τέσσερα κτίρια, ανάμεσά τους πιο χαρακτηριστικό το υαλουργείο με την καμινάδα του. 640 στρέμματα γης, για 14 χρόνια παραμένουν μια αστική έρημος! Η πολυϊδιοκτησία της έκτασης και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που αυτή συνεπά

ΤΟ ΛΙΟΜΑΖΕΜΑ ΣΤΗ ΠΕΡΑΧΩΡΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Μέσα του Νοέμβρη και το μάζεμα της ελιάς στην Περαχώρα Κορινθίας ήδη έχει ξεκινήσει. Η πρόσκληση από ανίψια, για να πάρουμε μέρος στο λιομάζωμα, (μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μας), ήταν ανοικτή και η διάθεση κυρίως, για ένα τέτοιο φωτογραφικό project από καιρό δεδομένη. Στους πρόποδες των Γερανείων Ορέων πάνω από την Περαχώρα δεσπόζει η χαρακτηριστική κορυφή Πίντιζα με υψόμετρο 1032 μ., νοτιοδυτικά της επεκτείνεται ο κάμπος με τους ελαιώνες ποικιλίας Μεγαρίτικη και Μανάκι. Οι ελαιώνες διατηρούνται ξερικοί και χωρίς φυτοφάρμακα. Το μάζεμα των ελιών στην Ελλάδα ήταν πάντα και σε μεγάλη κλίμακα παραμένει οικογενειακή υπόθεση, παίρνοντας μέρος κυριολεκτικά όλα τα μέλη της οικογενείας και προσφέροντας ο καθένας την δικιά του βοήθεια. Παραμένει επίσης μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία παρά τα τεχνολογικά μέσα που πλέον έχουν στη διάθεση τους ακόμα και οι μικροί παραγωγοί. Με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου τα φορτωμένα με τον εξοπλισμό αγροτικά

ΦΩΤΟΛΟΓΟΣ #8

Δυο συμμαθητές στο 13ο δημοτικό σχολείο της Νίκαιας, συναντήθηκαν διαδικτυακά μετά από 57 χρόνια και τα λένε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.. Μια ιδέα του δικτύου Hocus Photus με στόχο τη δημιουργική συνένωση και τη συνεργατικότητα των ανθρώπων. Κείμενο Βασιλική Χαμαλέλη-Μπούκλα Φωτογραφία. Γιώργος Βασιλειάδης Το δικό μου κόκκινο γεννήθηκε με μια εκ φύσεως συστολή. Προτιμά να χάνεται στης χλόης τα πράσινα και να μπερδεύεται με ανθούς τής άγριας βρούβας. Να εννυχεύει σε μαλακές νεανίδων παρειές. Να χρωματίζει αχνά τα ρόδια του Οκτώβρη. Αίμα να στάζει απ' τα δάχτυλα μικρούλας ράφτρας κι ύστερα να σβήνεται από τα τρυφερά της χείλη. Ω, το δικό μου κόκκινο, αγόρι ντροπαλό είναι... Δεν αγαπά τη λαμπερή πορφύρα σε άνακτος στολή κεκοσμημένη. Ούτε την εκρηκτική ομορφιά της λάβας ενεργού ηφαιστείου. Και του μαγιάτικου τριαντάφυλλου την έπαρση φοβάται. Γι' αυτό κι απόψε φώλιασε στην καρδιά μιας παπαρούνας, που μοναδικός της προβολέας η ολόγιομη σ

Από το Blogger