ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γιώργος Βασιλειάδης

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Στην Παλιά Αθήνα - 2019

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Διαδραστικότητα στη τέχνη.

Τον Ιούνη του 2009, στα πλαίσια του Athens Fringe Festival με θέμα “Η Αθήνα Μάς Ανήκει”, περισσότεροι από 500 καλλιτέχνες και ομάδες μετείχαν σε ένα ιδιότυπο πανηγύρι Τεχνών με κέντρο την « Τεχνόπολις » του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι. Εκθέσεις, happenings, installations, performances, street theater, και δράσεις που στόχο είχαν την αλληλεπίδραση με το χώρο και τους περαστικούς, την καλλιτεχνική και ακτιβιστική χαρτογράφηση της πόλης. Στο φεστιβάλ συμμετείχα και εγώ με την ομάδα ArtSpot σε μια ομαδική έκθεση με τρία έργα μου 2 ξυλόγλυπτα και ένα πίνακα ζωγραφικής. Εκείνο τον καιρό με ενδιέφερε περισσότερο η ζωγραφική σαν κύριο μέσο δημιουργικής απασχόλησης, ενώ είχα ξεκινήσει και την φωτογραφία εντελώς ερασιτεχνικά σαν συμπληρωματικοί μέσο. Στα πλαίσια αυτά είχα πάντα μαζί μου φωτογραφική μηχανή και φωτογράφιζα κάθε τι που θεωρούσα ενδιαφέρον. Οι φωτογραφίες αυτές είναι μέρος φωτογράφησης μιας performance, (που δυστυχώς δεν έχω περισσότερα στοιχεία της για να δημοσιοποιήσω, παρό

Πολυχώρος Λιπασμάτων. Η δικαίωση!

Η εικόνα που μου έχει μείνει για τον χώρο των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, είναι ένα άσπροκίτρινο σύννεφο σκόνης αριστερά του λιμανιού, που βλέπαμε στην επιστροφή προς τον Πειραιά, όσοι ταξιδεύαμε με πλοίο...! ------------------- Ένα τοξικό σύννεφο που "έδινε" δουλειές στους κατοίκους της περιοχής για 90 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα κατέτρωγε τις ζωές τους. Από το 1999 που σταμάτησε κάθε βιομηχανική δραστηριότητα, δημιουργείται ένας σκουπιδότοπος, ένας "κρανίου τόπος" απροσπέλαστος για τους ανθρώπους, ένα πολεοδομικό κενό σε μια παραλιακή ζώνη "φιλέτο" ! Παρά την εισήγηση των αρμόδιων και τις προσπάθειες για κήρυξη των κτιρίων που υπήρχαν στο χώρο διατηρητέων, το 2003 κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα από αυτά. Διασώθηκαν μόνο τέσσερα κτίρια, ανάμεσά τους πιο χαρακτηριστικό το υαλουργείο με την καμινάδα του. 640 στρέμματα γης, για 14 χρόνια παραμένουν μια αστική έρημος! Η πολυϊδιοκτησία της έκτασης και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που αυτή συνεπά

«Ξεχασμένα αρνητικά» η έκθεση φωτογραφίας του Alex (eyEaЯt) Papaioannou.

Το να επισκέπτεσαι μια έκθεση και να φεύγεις από εκεί με την αίσθηση της πληρότητας, της οπτικής ικανοποίησης και έχοντας βρει έναν φίλο δάσκαλο και συνοδοιπόρο στην πνευματική σου αναζήτηση, δεν το λες ούτε τυχαίο ούτε βέβαια μικρή υπόθεση. Είχα την ευκαιρία σήμερα να βρεθώ στη γκαλερί Box, να συνταξιδέψω νοερά στο δημιουργικό κόσμο του Alex (eyEaЯt) Papaioannou , να συνομιλήσω μαζί του, να πάρω αποτύπωμα και έμπνευση από το θαυμάσιο έργο του και να προσπαθήσω να δώσω συνέχεια στη «συνομιλία» μας. Στην ερώτηση μου αν μπορώ να φωτογραφήσω τα έργα του, το "μπορείς να κάνεις ότι θέλεις", μου άνοιξε τα φτερά, μου έδωσε ελευθερία την οποία με σεβασμό προς το έργο και τον καλλιτέχνη "εκμεταλλεύτηκα". Εξ άλλου μια πτυχή της τέχνης είναι τα δάνεια, η "συνομιλία" των καλλιτεχνών μέσω των έργων τους. Ασφαλώς δεν διανοούμαι να κάνω καμία σύγκριση καλλιτεχνικών μεγεθών, σύγκριση σε τεχνικές γνώσεις, που σε ακαδημαϊκό και ερευνητικό επίπεδο, λ

Από το Blogger